İçinde bulunduğumuz bu geçici dünya, başlı başına sorgulama döngüsü. Nasıl oluştu, kim oluşturdu, içindeki canlılar nasıl meydana geldi gibi soruların olduğu bir döngü. Bu döngüdeki insanoğlunun kendini keşfetme yolculuğuna başlıyoruz. Bu keşif yolculuğunda ne olduğumuzun cevabını bulur muyuz bilmiyorum, ama ne olursa olsun bu keşif yolculuğu devam edecektir. Kendimizden, kendimize olan yolculuk. Bu yolculuğa neden keşif yolculuğu dedim? Çünkü çocukken çocukluğu, gençken gençliği, yaşlıyken yaşlılığı keşfederiz. En önemlisi de olgunlaşırız ve bu olgunlaşma hayat boyu devam eder.
Kendimizin bilincine varmamız ile başlayan bu yolculuk, “Ben kimim?” sorusuna her dönem ve her anda cevap bulacaktır. Ben Yakup Karaboğa 22 yaşındayım, Psikoloğum ve öğrenciyim. Öğrenci demişken, hayatın öğrencisiyim. Yaşam boyu öğrenme diye bir gerçekliğimiz var. Çocukken futbolcu olmak istedim ama işte şartlar el vermedi. Kitap okumayı ve film izlemeyi çok severim. Spor yapmayı ve spor müsabakalarını takip etmeyi severim. Spor müsabakaları demişken, fanatik değilim ama Fenerbahçe benim için önemli bir olgudur. Sabırlı ve olaylar karşısında sakin kalabiliyorum. Tam bir takım adamıyım. Fedakarlık ve yardımseverlik konusunda iyi olduğumu söylerler. Kendimi övmüş gibi oldu biraz, affola. Aksayan yönlerim var maalesef. Biraz dağınık bir insanım. Disiplin konusunda çok başarılı bir insan değilim. Biraz da egolu olduğum doğrudur. Eee olsun o kadar değil mi? Bugün Yakup’un şu ana kadar kim olduğunu yansıttım. Yarın da keşfetmeye devam.
Ben, insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur tezine karşıyım. İnsan istediği her an değişebilir ve değişmelidir de. Ben çocukluğumdaki kendimi tanıdım, şu an gençlikteki kendimi tanımaya çalışıyorum. Acaba yaşlılıktaki ben nasıl olacak? Nereye varacak bu işin sonu merak içerisindeyim. Keşif yolculuğu devam ediyor.
